kta yg memilih siapa kita 'to be or not to be'

Assalamualaikum wbt

perangai manusia...tajuk post kali ini mgkin simple dan mgkin juga pada sesetgh drpd pembaca sekelian yg pernah menghadapi situasi yg sama dgn sy...perangai manusia mmg ada bermcm2...drpd sifat dan tingkah laku manusia juga kita kadang2 dpt tahu sedikit sebanyak mengenai diri seseorg individu secara kasar...tak dinafikan yg mmg tak ada manusia yg sempurna selain rasul kita Muhammad s.a.w..apapun itu tak bermaksud kita sebagai boleh menggunakan alasan ni utk kita tidak berusaha bg menjadi manusia yg lebih baik...hakikatnya setiap manusia dituntut utk sentiasa berusaha memperbaiki kelemahan diri yg ada dgn sentiasa istiqamah dlm melawan kehendak hawa nafsunya...ini kerana hawa nafsu yg tidak diuruskan mengikut nas2 yg tlh ditetapkan akan menjadi punca kpd segala kejahatan manusia...dlm post yg terdahulu hggalah sekarang sy cuba utk m'gunakan bahasa slanga dlm penulisan sy supaya penulisan di dlm blog ini terlihat lebih kasual kpd pembaca..kerana tujuan sy menulis adalah utk berkongsi rasa,idea dan pandangan peribadi sy melihat dunia dan p'mslhn hidup manusia yg terdpt di dlmnya....selain itu sy juga ingin mengetahui sudut pandang pembaca ttg apa yg cuba sy utarakan...

berbalik kepada tajuk post pd kali ini...sy percaya bahawa setiap org drpd kita bertanggungjawab sepenuhnya ke atas perangai kita masing2...mmg hak utk setiap org utk memilih cara mereka sendiri dlm mengelolakan kehidupan masing2..namun kita seharusnya sedar bhw setiap drpd kita hidup dlm kehidupan bermasyarakat yg memerlukan kita utk mengambilkira perasaan dan pandangan org lain terhadap sesuatu perkara...jika dilihat drpd sudut psikologi setiap drpd kita mula mencari identiti masing2 ketika kita meningkat ke alam awal remaja lg...pd waktu itu bleh dilihat perubahan ketara dlm diri masing2 drpd segi pemakaian,cara bergaul hinggalah kepada cara kita mengawal emosi kita sebagai seorang yg sedang meningkat dewasa...

dlm hal ini sy juga pernah melalui perkara yg sama dan sy mengakui bukan mudah utk mencari siapa diri kita dan lebih ssh lg utk menjadi diri kita yg terbaik di mata tuhan dan di mata manusia...apapun dlm melalui fasa pembentukan diri ini sy lebih meletakan tekanan membuat pilihan ini kpd diri sendiri bkn org lain atau keadaan persekitaran sy...pd sy setiap org menyedari bahawa mereka sendiri yg memilih siapa diri mereka pd masa depan...dgn alasan ini juga sy percaya yg kita smua yg memilih samada utk menjadi diri kita yg terbaik atau yg terjahat atau sekadar berada di persimpangan (utk diterima semua org jd kita jd lalang kdg2 baik kgd ikot perangai jahat org)...

dlm perjalanan hidup sy yg msh terlalu singkat (23 thn)...sy telah berpeluang utk menemui dan merasai sendiri berbagai ragam kelagat manusia yg ada masa2 menekan akal dan emosi sy...sy mengakui sy juga manusia biasa yg punya terlalu byk kekurangan dan kelemahan yg perlu di atasi..apapun sy harap sy akan sentiasa diberi kekuatan utk terus istiqamah dlm memperbaiki setiap kekurangan dan kelemahan yg ada...

berkaitan dgn perangai atau gelagat manusia yg pernah yg temui...sy bknlah bermaksud utk memburuk sesiapa tetapi sekadar berkongsi pengalaman bersama pembaca semua..kerana mgkin drpd pengalaman sy ini kita dpt melihat sesuatu yg berlaku itu drpd 1 perspektif yg baru...

part 1:kisah ini berlaku ketika sy berada di PLKN...sy sejujur tak lah merasakan PLKN ni 1 bebanan bg sy kerana pd sy waktu terluang slps SPM elok juga tidaklah sekadar dihabiskan di rumah..jd sy pon berangkatlah ke kem PLKN sy dgn hati yg terbuka...sesampainya sy di sana(kem sy terletak di Utara Semenanjung Malaysia) sepanjang 2 bln yg pertama sy gh dibuli terok oleh teman2 sedorm sy...alasannya sy berasal drpd negeri yg bersebelah dn mereka tak begitu gemar dgn org2 drpd negeri sy (kebetulan waktu tu kwn 1 dorm smua drpd negeri tmpt kem sy )....klimaksnya,pd 1 hari sewaktu semua pakaian hendak dihantar ke dobbi ...kwn2 sedorm sy ni dgn sengaja tak membawa baju celoreng sy bersama2..sedang smua mereka tau yg esoknya kmi ada kembara(merentas hutan)...sy yg selama ni hanya tersenyum tawar dan menahan sabar akibat selalu sgt dibuli akhirnya tak dpt lg menahan sabar(sabar pon ada hadnya jgkkan)...jd sy pon dgn senang hati ambik smua pakaian sy dn bawa ke tmpt kmpl pakaian dobbi dan terus tnya dgn mereka yg terlibat kenapa seterok tu mereka memperlakukan sy..sdgkan sy x pernah bls pembuatan mereka seblom ini...alhamdulillah,Allah Maha Besar... pp bln terakhir PLKN tu mereka smua mula berbaik dgn sy dan ketua mereka yg selalu menjadi dalang dlm operasi membuli sy akhirnya termkn kata2nya sendiri...

apapon sy sgt2 bersyukur atas apa yg berlaku kpd sy di PLKN..walaupon sy dibuli hingga ada masanya turut mencemarkan maruah sy..tetapi Allah yg Maha Besar dan Maha Kaya turut menurunkan hikmahnya kepada sy...watak sy byk berubah selepas tamat latihan PLKN..sy tak lg malu atau kekok utk berdepan dgn org ramai dlm membuat presention cthnya ...sy jd seorang yg lebih terbuka utk menyatakan pendapat dan idea sy..dan yg paling penting,sy kini lebih bersedia utk menghadapi perangai2 manusia yg menuntut kesabaran yg tinggi ketika berhadapan dgnnya...

pd sy itulah hikmah yg x ternilai harganya...kadang2 Allah sembunyikan matahari dan dtgkan hujan dan petir..kita tertanya2 kemana perginya matahari rupa2nya Allah nk hadiahkan kita pelangi yg indah...thanks 4 reading..:)